Θρύλος της παγκόσμιας ιστορίας της άρσης βαρών: Naim Süleymanoğlu

Ο θρυλικός αθλητής Naim Süleymanoğlu, ο οποίος κέρδισε το Ολυμπιακό πρωτάθλημα άρσης βαρών 3 συνεχόμενες φορές, γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1967 στο χωριό Ahatlı του Kırcaali της Βουλγαρίας.

Εξηγώντας ότι ξεκίνησε την άρση βαρών σε ηλικία 9 ετών όταν τον ανακάλυψε ο προπονητής άρσης βαρών Hilmi Pekünlü, ο Naim Süleymanoğlu έγινε πρωταθλητής Βουλγαρίας νέων και αστέρων σε ηλικία 14 ετών και ένα χρόνο αργότερα κέρδισε το πρώτο του παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων. Πρωτάθλημα που διοργανώθηκε στη Βραζιλία το 1982 και έγινε ο «καλύτερος παγκόσμιος πρωταθλητής». Κέρδισε τον τίτλο του «νεαρού παγκόσμιου ρεκόρ».

Ο Naim Süleymanoğlu, ο οποίος έγραψε το όνομά του στην ιστορία με χρυσά γράμματα, ήρθε πρώτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Άρσης Βαρών το 1983, έσπασε 13 ρεκόρ νέων και 50 ρεκόρ ενηλίκων μεταξύ 1983 και 1986 και επιλέχθηκε ως Παγκόσμιος Αρσιβαρίστας της Χρονιάς το 1984, το 1985. και 1986.

Ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου πήρε το παρατσούκλι «Ηρακλής τσέπης» από τον αμερικανικό Τύπο μετά την κατάρριψη του παγκόσμιου ρεκόρ στο «Ρεκόρ Ρεκόρ Τουρνουά» στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1983.

Επειδή η Βουλγαρία μποϊκόταρε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες του 1984 με τη Σοβιετική Ένωση, ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου δεν μπόρεσε να συμμετάσχει σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το όνομα του Naim Süleymanoğlu άλλαξε σε Naum Shalamanov λόγω της απαγόρευσης της βουλγαρικής κυβέρνησης στα τουρκικά ονόματα στο πλαίσιο της «Επιχείρησης Επιστροφής των Προγόνων».

Από την άλλη πλευρά, ο Naim Süleymanoğlu έγραψε ιστορία ως ο δεύτερος αρσιβαρίστας που σήκωσε 3 φορές το βάρος του σώματός του στην κατηγορία σπασίματα το 1984.


Φτάστε στην Τουρκία

Ο Naim Süleymanoğlu, ο οποίος εξέφρασε τον ερχομό του στην Τουρκία ως μια προσπάθεια να ανακοινώσει στον κόσμο και να τερματίσει τη δίωξη των Τούρκων που ζούσαν στη Βουλγαρία τη δεκαετία του 1980, είχε την ευκαιρία να μεταφέρει στην παγκόσμια κοινή γνώμη ότι οι Βούλγαροι Τούρκοι υπόκεινται σε αφομοίωση σε αυτές τις χώρες. χρόνια.

Ο «Ηρακλής τσέπης» περιέγραψε την αρχή της άφιξής του στην Τουρκία ως εξής:

“Δεν ήταν δυνατόν να δεχτώ τη δίωξη των Τούρκων στη Βουλγαρία. Δεν ήθελα να ιδρώσω για όσους αγνόησαν τους Τούρκους. Θα ζητούσα άσυλο στην Τουρκία. Στα τέλη Φεβρουαρίου 1985-1986, η άλλαξαν τα ονόματα όλων των Τούρκων. Το όνομά μου ήταν πλέον Naum Shalamanov. Το 1986 πήρα μεταγραφή στην Αυστραλία. «Ήρθα πρώτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Άρσης Βαρών που έγινε στη Μελβούρνη. Στο τέλος του δείπνου του πρωταθλήματος, στις 10 Δεκεμβρίου 1986, συνάντησα ανθρώπους που με πήγαν στο τουρκικό προξενείο.

Ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου, ο οποίος ζήτησε άσυλο στην τουρκική πρεσβεία στην Αυστραλία το 1986, μεταφέρθηκε αεροπορικώς από την Αυστραλία στο Λονδίνο σε μια επιτυχημένη επιχείρηση. Ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου, ο οποίος στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Τουρκία με ιδιωτικό αεροπλάνο που είχε στείλει ο τότε πρωθυπουργός Τουργκούτ Οζάλ, εμφανίστηκε για πρώτη φορά ενώπιον του τουρκικού λαού με ενθουσιώδη υποδοχή και διάλεξη Τύπου στην Άγκυρα.

Για να συμμετάσχει ο «Ηρακλής τσέπης» στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ του 1988 για λογαριασμό της Τουρκίας, η τουρκική κυβέρνηση κατέβαλε 1 εκατομμύριο δολάρια στη Βουλγαρία και έγιναν οι απαραίτητες διαδικασίες. Έκτοτε, ο Naim Süleymanoğlu εκπροσωπεί την Τουρκία στα πρωταθλήματα. Ο αείμνηστος Πρόεδρος Τουργκούτ Οζάλ είπε για την πληρωμή: «Ο Ναΐμ μας πλήρωσε πολύ περισσότερα από αυτό. Διαφήμιζε Τούρκους σε όλο τον κόσμο. » Καταγράφεται ότι είπε, έτσι ξεπεράστηκαν τα εμπόδια.

Με τη φυγή του Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου στην Τουρκία, ανακοινώθηκε στο παγκόσμιο κοινό ότι οι Τούρκοι που ζούσαν στη Βουλγαρία διώχθηκαν, η περιτομή απαγορεύτηκε, όσοι περιτομήθηκαν καταδικάστηκαν σε φυλάκιση, ακόμη και τάφοι κατεδαφίστηκαν λόγω των τουρκικών ονομάτων στις ταφόπλακες. .


3 συνεχόμενοι Ολυμπιακοί τίτλοι και το πρώτο του χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο εκτός πάλης.

Ο Naim Süleymanoğlu, ο οποίος έγινε ένας από τους θρυλικούς αθλητές του κόσμου, έγινε πρωταθλητής καταρρίπτοντας 9 παγκόσμια ρεκόρ και 5 ολυμπιακά ρεκόρ ενώ αγωνιζόταν στην κατηγορία 60 κιλών ανδρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988 στη Νότια Κορέα. Ο «Τσέπης Ηρακλής», που κέρδισε τον τίτλο του «Καλύτερου αρσιβαρίστα στον κόσμο» σηκώνοντας 10 κιλά, πάνω από 3 φορές το βάρος του (190 κιλά), έγραψε ιστορία ως ο μοναδικός αθλητής στον κόσμο που το κατάφερε.

Ο Ναΐμ έσπασε επίσης παγκόσμια και ολυμπιακά ρεκόρ σηκώνοντας 152,5 κιλά στο αρασέ καθώς και στο ζετέ, φτάνοντας συνολικά τα 342,5 κιλά.

Ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου, ο οποίος έγραψε ιστορία ως αθλητής που έφερε στην Τουρκία το πρώτο χρυσό μετάλλιο εκτός πάλης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988, επιλέχθηκε ως ο καλύτερος αθλητής στον κόσμο από την Επιτροπή Διεθνούς Τύπου Άρσης Βαρών το 1992.

Ο εθνικός αρσιβαρίστας ήρθε πρώτος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ του 1988, του 1992 της Βαρκελώνης και του 1996 της Ατλάντα, και ανέβηκε στο βάθρο με 3 συνεχόμενα χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια. Ο Naim Süleymanoğlu κέρδισε επίσης το Παγκόσμιο και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 7 φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας του και κατέρριψε 46 παγκόσμια ρεκόρ.

Ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου, ο οποίος έκανε ένα διάλειμμα από την άρση βαρών το 1996, δεν είχε επιτυχία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000 και αποχαιρέτησε την ενεργό αθλητική του ζωή. Ο θρυλικός αθλητής θεωρούνταν ο νούμερο ένα στην άρση βαρών για 24 χρόνια μέχρι το Σίδνεϊ.


Ο πρώτος Τούρκος αθλητής που κοσμεί το εξώφυλλο του περιοδικού Time

Ο Naim Süleymanoğlu, ο οποίος κατέρριψε 9 παγκόσμια ρεκόρ και 5 ολυμπιακά ρεκόρ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988 και επιλέχθηκε ως ο «καλύτερος αρσιβαρίστας στον κόσμο», εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού Time στις 3 Οκτωβρίου 1988, με τον τίτλο «Όλοι κερδίζουν».

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου, ο οποίος είχε προσκληθεί στον Λευκό Οίκο από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Άρσης Βαρών εκείνης της χρονιάς, απέρριψε την προσφορά της αμερικανικής υπηκοότητας.

Ο Naim Süleymanoğlu έγινε ο νεότερος αντιπρόεδρος στον κόσμο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών (IWF) το 2000. Στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου 2012, ένας σταθμός στο μετρό του Λονδίνου πήρε το όνομά του. Το 2018, ένας δρόμος στην Τσανκάγια ονομάστηκε «Naim Süleymanoğlu» από τον Μητροπολιτικό Δήμο της Άγκυρας.


Η ταινία για τη ζωή του: Pocket Hercules: Naim Süleymanoğlu

Το “Pocket Hercules: Naim Süleymanoğlu”, το οποίο αφηγείται τη ζωή του Naim Süleymanoğlu, ο οποίος άφησε το στίγμα του στην ιστορία του τουρκικού αθλητισμού, σκηνοθετήθηκε από τον Özer Feyzioğlu και σενάριο Barış Pirhasan, βασισμένο στο βιβλίο “My Brother Pocket Hercules”, το οποίο περιέχει τις αναμνήσεις του αδερφού του Naim, Muharrem Süleymanoğlu. Η ταινία κυκλοφόρησε στις 22 Νοεμβρίου 2019.

Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Naim Süleymanoğlu, από την εισαγωγή του στην άρση βαρών τη δεκαετία του 1970, όταν ήταν 9 ετών, μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988.

Ο θρυλικός εθνικός αρσιβαρίστας πέθανε σε ηλικία 50 ετών λόγω ηπατικής ανεπάρκειας στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν στις 18 Νοεμβρίου 2017. Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στον νοσηλευόμενο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου στις 28 Σεπτεμβρίου 2017, επισκέφτηκε το θρυλικός αθλητής στο νοσοκομείο στις 9 Οκτωβρίου 2017.

Η κηδεία του Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου έγινε στο Τέμενος Φατίχ στην Κωνσταντινούπολη στις 19 Νοεμβρίου 2017. Εκτός από πολλούς ανθρώπους από τον πολιτικό, οικονομικό και αθλητικό κόσμο, παρευρέθηκε και ο Έλληνας Βαλέριος Λεωνίδης, ο μεγαλύτερος αντίπαλος του κατά τη διάρκεια της αθλητικής του καριέρας. νεκρική προσευχή.

Η σορός του Naim Süleymanoğlu θάφτηκε στο νεκροταφείο Edirnekapı πριν από 6 χρόνια.

Christos

"Φαγητό σπασίκλα. Περήφανος μπέικον λάτρης. Θανάσιμος αλκοόλ. Εξοργιστικά ταπεινός λύτης προβλημάτων. Πιστοποιημένος γκουρού μπύρας."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *