Στην τελευταία του ομιλία, ο Έλληνας πρωθυπουργός Μητσοτάκης μίλησε ξανά για «ειρήνη, φιλία». Κάνοντας όμως αυτό, κατηγόρησε την Τουρκία για κλιμάκωση της έντασης. Είπε μάλιστα ότι είχαν ετοιμάσει κατάλογο μέτρων που θα ληφθούν σε περίπτωση που η Τουρκία υιοθετήσει επιθετική στάση κατά της νότιας Κύπρου και της Ελλάδας. Και πάλι, ο Μητσοτάκης δεν είχε όρια στην καυχησιολογία και την αλαζονεία. Μάλιστα, η Ελλάδα μπορεί να πει κανείς ότι πρόσθεσε ένα νέο δαχτυλίδι στις ανοησίες της στο παιχνίδι της θυματοποίησης. Συστηματικώς. Γιατί μόλις πριν από ένα μήνα, ο ίδιος Μητσοτάκης είχε φτάσει στο αποκορύφωμα της αδικίας ζητώντας την κατάργηση της απόφασης της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας του Δεκεμβρίου 2021, η οποία θα θεωρούνταν αιτία πολέμου (casus belli ) εάν η Ελλάδα επέκτεινε την επικράτειά της. νερά έως 12 μίλια. Επιπλέον, σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα καμουφλάζ με ανοησίες όπως «Αν η Τουρκία θέλει να εξομαλύνει τους διμερείς δεσμούς και τις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση». Και πάλι ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας (casus belli) εκτός από την ακύρωση προώθησε και την εξής ανοησία:

«Η Τουρκία πρέπει να αναγνωρίσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και να εγκαταλείψει το Μνημόνιο Συναντίληψης για τον καθορισμό των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας που υπέγραψε με τη Λιβύη. Στο Κυπριακό θα πρέπει να αποδεχθεί μια λύση σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Ένα ολόκληρο μάτσο ανοησίες λοιπόν που δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει αποδεκτό. Φυσικά, αυτή είναι κυριολεκτικά η λεκτική διάσταση του βρώμικου παιχνιδιού που παίζεται στα κεφάλια τους στο πλαίσιο του υπολογισμού ενός νέου τετελεσμένου ελληνικού γεγονότος. Υπάρχει επίσης η συγκεκριμένη κατάσταση αυτού, που αποκαλύπτει ποιος είναι πραγματικά ο πολεμοχαρής. Για πολύ καιρό, η Ελλάδα δεν σταμάτησε να εξοπλίζεται, ιδιαίτερα με προβοκάτσια ή αέρια από τις χώρες πίσω από τις οποίες είχε καταφύγει, ενώ συνέχιζε τις προκλήσεις της σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και τα νησιά του Αιγαίου. αγνοώντας το διεθνές δίκαιο. Για παράδειγμα, υπάρχουν τμήματα και ταξιαρχίες του ελληνικού στρατού στα νησιά που αφέθηκαν στην Ελλάδα υπό τον όρο του αφοπλισμού, δηλαδή στα νησιά που δεν έχουν κυριαρχία και μόνο δικαίωμα χρήσης τους. Οι κάννες των όπλων στρέφονται επίσης προς την Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ. Και η Ελλάδα, χωρίς ντροπή και πλήξη, αντλεί επίσης από την υφαλοκρηπίδα και τα χερσαία νερά αυτών των νησιών. Διεξάγει επίσης στρατιωτικές ασκήσεις στα νησιά και στα χωρικά ύδατα. Επιπλέον, σε αυτές τις ασκήσεις συμμετέχουν και Έλληνες υπουργοί και στρατιωτικοί. Επιπλέον, η Ελλάδα επέτρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες να δημιουργήσουν βάσεις σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου Πελάγους. Ειλικρινά, η αλαζονεία και η απερισκεψία της αναρχίας και της βαριάς πρόκλησης βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο.

Επομένως, ενώ η Τουρκία ζητά επίμονα φιλία και ειρήνη, είναι σαφές ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε άμεση πρόκληση και πρόκληση προσανατολισμένη στον πόλεμο. Σε αυτό το πλαίσιο, το ερώτημα που έρχεται στο μυαλό είναι τι θέλει να κάνει η Ελλάδα ή ποιος είναι ο στόχος της; Ειδικά με τις μαλακίες-θύμα προσπαθεί να επιβάλει στην Τουρκία ως τη χώρα που θα επιτεθεί ανά πάσα στιγμή στην Ελλάδα. Μερικές από τις διασταυρώσεις διπλωματών και στρατιωτών στις οποίες έθεσα αυτήν την ερώτηση χθες ήταν:

«Η Ελλάδα κάνει αυτό το θέμα και εγχώριο πολιτικό υλικό και το κρατά συνεχώς στην ημερήσια διάταξη, προσπαθώντας να δημιουργήσει μια αντίληψη ότι καταπιέζεται εντός των ευρωπαϊκών χωρών και του ΝΑΤΟ, η Τουρκία θα μου επιτεθεί, θα με καταστρέψει, θα με καταπιεί. Στην πραγματικότητα, πάντα ήταν Έχει ακούσει ή είπε κανείς ποτέ στην Ελλάδα “Φτάνει το κλάμα και η γκρίνια σου”, από ευρωπαϊκή χώρα ή μέλος του ΝΑΤΟ; Αυτή είναι η αμετάβλητη εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Και μάλλον κατευθύνεται προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη, Η Γαλλία να αγοράσει περισσότερα όπλα.Προσπαθεί να αποκτήσει όπλα δωρεάν ή με χαμηλό κόστος.Η Τουρκία αναδεικνύει ότι θα επιτεθεί ανά πάσα στιγμή, ακόμα και όταν η Ελλάδα έχει εσωτερικά πολιτικά προβλήματα. Επομένως, είναι προφανές ότι και ο Μητσοτάκης έχει κολλήσει στην εσωτερική πολιτική.

Εν ολίγοις, ο ανώμαλος οπλισμός της Ελλάδας, που είτε ελπίζει σε βοήθεια από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, είτε απογειώνεται βασιζόμενος σε αυτούς και αυτό που λέει είναι μέρος των βρώμικων λογισμών του κεφαλιού της ή μάλλον των ονείρων του. Επομένως, είναι σαφέστατο και ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα είναι η πλευρά που κλιμακώνει συνεχώς την ένταση με προκλήσεις και προκλήσεις, παρά όλες τις καλοπροαίρετες προσεγγίσεις και τις ειρηνικές προσπάθειες της Τουρκίας. Ποιο θα είναι βέβαια το αποτέλεσμα σε περίπτωση πιθανής τρέλας… Πράγματι, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ είπε: «Εναντίον ποιου είναι αυτός ο οπλισμός; Γιατί; Πάρα πολύ για μια κανονική άμυνα. Για την Τουρκία, όμως, πολύ λίγα. Έχει ήδη κάνει μια νέα επισήμανση λέγοντας: «Συνεχίζουν να βαδίζουν σε αξιώσεις που ξεπερνούν το ύψος τους με τον δικό τους τρόπο»…