Η Τουρκία, από την πλευρά της, υπερασπίζεται τη θέση σύμφωνα με την οποία «τα νησιά δεν έχουν δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα – και συνεπώς στις ζώνες ΑΟΖ».

Για το λόγο αυτό, με βάση τη θέση ότι ένα νησί όπως το Καστελλόριζο -μικρό νησί δηλαδή- δεν έχει δικαίωμα ΑΟΖ, πιστεύει ότι η Τουρκία έχει το δικαίωμα να επεκτείνει τη ζώνη της ΑΟΖ από τη Μεσόγειο στο νησί. απο την κυπρο.

Ολόκληρος ο βυθός και το υπέδαφος των υποθαλάσσιων περιοχών που γειτνιάζουν με τις ακτές της χώρας και έξω από τα χωρικά ύδατα σε βάθος 200 μέτρων ή στο σημείο όπου το βάθος του νερού πέρα ​​από αυτό το όριο ευνοεί την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων ονομάζεται υφαλοκρηπίδα. . .

Η διαδικασία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας για κράτη με αμοιβαίες ή γειτονικές ακτές διέπεται από το άρθρο 6 της Σύμβασης της Γενεύης του 1958 για την υφαλοκρηπίδα.

Σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, το όριο της υφαλοκρηπίδας καθορίζεται, κατά γενικό κανόνα, με συμφωνία των Κρατών Μερών.

Ωστόσο, εάν δεν υπάρχει συμφωνία για το θέμα αυτό και οι συγκεκριμένες καταστάσεις δεν απαιτούν διαφορετικό όριο, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας πραγματοποιείται σύμφωνα με την αρχή της ίσης απόστασης.

Τι είδους νησί είναι το νησί Meis, το οποίο έχει γίνει ένα σημαντικό κομμάτι σκακιού στην Ανατολική Μεσόγειο; Ποιο είναι το βιογραφικό σας; Τι λένε οι κάτοικοι του νησιού, του οποίου ο πληθυσμός δεν ξεπερνά τους 500 κατοίκους;

Αυτό το μικρό νησί της Μεσογείου, που ονομάστηκε Meis στα τουρκικά από το ελληνικό «Μεγίστη» και αργότερα γνωστό ως «Καστελλόριζο», ήταν ένα σημαντικό θαλάσσιο και εμπορικό νησί μέχρι το 1913, όταν ήταν υπό Οθωμανική κυριαρχία.

Όταν ο ελληνικός λαός του νησιού εξεγέρθηκε κατά των Οθωμανών το 1913, οι λίγοι Τούρκοι φρουροί στο νησί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το νησί λόγω επίθεσης δυνάμεων από το νησί της Κρήτης.

Το νησί έχασε τη θαλάσσια και εμπορική του σημασία μετά τον χωρισμό του από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. και οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στη Ρόδο, στην Αθήνα, ακόμη και στην Αυστραλία.

Ερευνητής Καθ. Σύμφωνα με τη Βασιλική Χριστανθοπούλου: «…όταν η Ελλάδα δεν μπορούσε να παράσχει την απαραίτητη υποστήριξη στο νησί επειδή είχε εμπλακεί στους Βαλκανικούς Πολέμους εκείνη την εποχή, το νησί Μέις αυτοκυβερνήθηκε μεταξύ 1913 και 1915. όμως καταλήφθηκε από τους Γάλλους μεταξύ 1915-1921.

Το νησί Meis, όπως και τα 12 νησιά, καταλήφθηκε από τους Ιταλούς από το 1921 έως τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στη συνέχεια από τους Βρετανούς μεταξύ 1943 και 1945.

Οι κάτοικοι του νησιού, του οποίου ο πληθυσμός έφτανε τα 1.500 εκείνα τα χρόνια, στάλθηκαν από τους Άγγλους σε περιοχές υπό βρετανική κυριαρχία, όπως η Γάζα και το Πορτσάιντ, για να γλιτώσουν από τους έντονους βομβαρδισμούς της ναζιστικής Γερμανίας, που πολέμησαν εναντίον των Βρετανών.

Όταν 1.500 κάτοικοι του Meis επέστρεψαν στο βομβαρδισμένο νησί τους μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, βρήκαν τα σπίτια τους ερειπωμένα.

Πράγματι, με τη Συμφωνία του Παρισιού του 1947, το νησί Μέις μεταβιβάστηκε στην Ελλάδα ως επέκταση των 12 νησιών.

Σήμερα ο πληθυσμός των νησιωτών φτάνει μόλις τους 500 κατοίκους.

Το αεροδρόμιο που χτίστηκε στο νησί, το οποίο ήταν δύσκολο να προσπελαστεί μέχρι τη δεκαετία του 1980, και τα δρομολόγια των πορθμείων που συνδέουν τη Ρόδο έχουν βελτιώσει τον τουρισμό του νησιού.

Οι κάτοικοι του Meis που μετανάστευσαν σε άλλες χώρες, κυρίως στην Αυστραλία, δεν έχουν ξεχάσει το νησί τους. Με την οικονομική βοήθεια που παρείχαν, ανακαινίστηκαν οι δικές τους κατοικίες καθώς και οι κατοικίες των νησιωτών (χάρη στην οικονομική βοήθεια της ΕΕ) και το νησί Μέις απέκτησε τη σημερινή νησιώτικη όψη του, καθαρό, προσεγμένο και τυπικό.

Ένας μικρός αριθμός κατοίκων του νησιού παρακολουθεί από μακριά τις πολιτικές και ενίοτε στρατιωτικές συγκρούσεις μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας, ακόμα κι αν αφορούν τα δικά τους νησιά.

Όσοι μιλούν στα ελληνικά ΜΜΕ λένε: “… τα πάμε καλά με τους Τούρκους στην απέναντι όχθη. Ερχόμαστε σε αυτούς και έρχονται σε εμάς… δεν φοβόμαστε τίποτα.” Αλλά δεν φοβούνται. μην ανησυχείς για την κατάσταση. εξελίξεις γύρω τους.

Μιλώντας στο τηλεοπτικό πρόγραμμα Mega, η Rozalyn, μία από τις κατοίκους του νησιού, είπε: «..Διατηρούμε φιλικές σχέσεις με τους Τούρκους γείτονές μας. Έρχονται με πλοίο σχεδόν κάθε μέρα, μένουν στα ξενοδοχεία που μένουν κάθε χρόνο. γνωριζόμαστε με το όνομά τους. Προσπαθούν να μιλήσουν ελληνικά, εμείς προσπαθούμε να μιλήσουμε τούρκικα. Υπήρχε ακόμη και γάμος μεταξύ μας. Υπήρχαν περιστασιακές διαφωνίες». «Παρά τις εντάσεις, δεν υπάρχει αλλαγή στις σχέσεις μας, στις εμπορικές μας συναλλαγές και στις αμοιβαίες επισκέψεις μας. Μερικές φορές δεν είμαστε εμείς, αλλά οι ξένοι τουρίστες που επισκέπτονται το νησί που τρομάζουν από τον τρομερό θόρυβο των χαμηλών πτήσεων που βλέπουμε. Το έχουμε συνηθίσει», είπε.

Η Χριστίνα, άλλη κάτοικος του νησιού, είπε σε άλλο τηλεοπτικό κανάλι: “…υπάρχει μια βόλτα με βάρκα 20-25 λεπτών μεταξύ μας και του Kaş. Κάθε φορά που πηγαίνουμε στο Kaş, κάνουμε ψώνια. Οι τιμές είναι πολύ φθηνότερες εκεί. Οι φίλοι μας βοηθούν· όταν έρχονται «Τους βοηθάμε», λέει.

Οι λαχανοπώλες του νησιού πηγαίνουν στην απέναντι ακτή κάθε Παρασκευή. Αγοράζουν λαχανικά και φρούτα και στη συνέχεια τα πουλούν στους κατοίκους του νησιού στα δικά τους καταστήματα.

Για να εξηγήσουν πόσο καλές είναι οι σχέσεις με τους Τούρκους στην απέναντι όχθη, οι νησιώτες είπαν: «.. σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας, αντί να περιμένουμε ελικόπτερο από το πιο κοντινό μας νησί, όπως η Ρόδος, διασχίζουμε το δρόμο και πηγαίνουμε τα νοσοκομεία εκεί. Βεβαίως, είμαστε υπέρ της βελτίωσης των τουρκοελληνικών σχέσεων. Εμείς οι νησιώτες και οι Τούρκοι στην απέναντι όχθη. «Θέλουμε οι σχέσεις των δύο χωρών να είναι έτσι. Δεν θέλουμε πόλεμο. ” λένε.